Het geheugen wat ik heb, is niet zo heel goed. Dat was ook de reden waarom ik ben begonnen met dingen op te schrijven in een Bullet Journal. Mijn doel voor dit boekje was om bepaalde onderdelen niet te vergeten. Achteraf gezien ben ik zo blij dat ik dit boekje ben begonnen. Als ik nu dingen teruglees, denk ik vaak: ‘O ja!’
Het gaf me ook rust om het op te schrijven, omdat ik zo bezig was om dingen niet te vergeten. Dat mocht niet van mezelf totdat ik het had opgeschreven. De woorden en herinneringen bleven in m’n hoofd zweven. Ik heb er letterlijk voor gezorgd dat de zwevende gedachten via m’n pen naar het papier zijn gegaan. En precies dat heeft me de rust in m’n hoofd gegeven. Ik mag nu dingen vergeten.
Het boekje zelf is echt mega sterk, ik raad het iedereen aan. En nee, dat is geen reclame. Hij is zo dik, heeft al heel wat reizen in tassen overleefd en heeft regelmatig onder een kopieermachine gelegen om gescand te worden.
(oké, hier stiekem dan toch een linkje en hier ook, maar ook hier! 😬)
De inhoudsopgave van m’n kokosnotenboekje gaat als volgt: