Wanneer je iemand ziet lopen met haar op zijn of haar hoofd, denk je niks. Zodra je iemand ziet lopen met een mutsje waar geen haar onderuit komt, weet je gelijk hoe laat het is. De grootste reden wat kan zijn dat iemand met zo’n mutsje loopt, is omdat diegene waarschijnlijk chemo krijgt. Je valt op.

Dat idee had ik ook toen ik met een mutsje op straat liep. Het was voor mij een behoorlijk hoge drempel om met een mutsje naar buiten te gaan. Dat moment betekende voor mij dat het echt te zien was dat ik chemo kreeg en dus kanker had. Men ziet dat je kanker hebt, je kan niks meer verbloemen. Ik had het idee dat iedereen naar me keek en iedereen van me af kon lezen dat ik chemo kreeg. Het was ook van me af te lezen, anders had ik dat verschrikkelijk, stomme mutsje niet op m’n kop.

Haarloos of mutsje op?

De eerste keer de buitenwereld betreden met m’n mutsje vond ik echt verschrikkelijk. Het was wel nodig, want m’n haar was op dat moment weg. Als ik naar buiten zou gaan zonder mutsje, zou dat betekenen dat ik haarloos naar buiten zou gaan. Nee nee, dat gaan we niet doen. Ik had twee keuzes: haarloos naar buiten gaan, of met mutsje. Een pruik had ik niet, waar ik achteraf hartstikke spijt van heb. Ik vond het niet nodig omdat ik, in een kort tijdsbestek, vier chemokuren kreeg. Deze sukkel had zich niet bedacht dat ik, tijdens of na m’n kuren, hartstikke kaal zou zijn.

What to do?

Maar goed, ik had gekozen voor optie mutsje. Joehoe, laat het bekijken beginnen! Toen kwam m’n avontuur in de McDonalds. Als ik daar nu weer over na denk, vind ik het zo onbeschoft hoe die man zich heeft gedragen. Ik kan me er weer boos over maken. Het beste zou zijn geweest dat ik op die man was afgestapt om te vragen of hij het allemaal goed kon zien.

Achteraf is dat makkelijk praat. Op dat moment was ik zo verbaasd dat dit gebeurde. Ik voelde me zo naar over het hele kaal zijn en het dragen van een mutsje, dat ik het maar liet. Tijdens het eten vertelde ik aan m’n vriendinnen wat er was gebeurd. Cansu werd boos.

Cansu-boos

Je hebt gewoon boos en je hebt Cansu-boos. Dat zijn twee verschillende emoties. Op het moment dat het gebeurde had ze het niet door. Toen ik het achteraf vertelde, kwam het stoom uit haar oren. Ze wilde weten wie het was, maar gelukkig was de man al weg. Ze was er anders zeker op afgestapt en zij zou dat wat minder subtiel hebben gezegd dan ik. Schatje is het!

Asjeblieft mensen, denk na.

Ik hoop alleen dat mensen nadenken over hun acties. Ze kunnen anderen enorm kwetsen met het, in hun ogen, onschuldige gedrag. Waarschijnlijk bedoelen zij het niet verkeerd. Maar bij wijze van spreken lig ik ’s avonds huilend in bed, omdat ik me gekwetst voel over wat er bijvoorbeeld gebeurde in de Mac.